апіра́цца гл. абаперціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апіра́юся апіра́емся
2-я ас. апіра́ешся апіра́ецеся
3-я ас. апіра́ецца апіра́юцца
Прошлы час
м. апіра́ўся апіра́ліся
ж. апіра́лася
н. апіра́лася
Загадны лад
2-я ас. апіра́йся апіра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апіра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апіра́цца несов.

1. опира́ться; (локтями — ещё) облока́чиваться;

а. на па́лку — опира́ться на па́лку;

а. ло́кцямі на стол — опира́ться локтя́ми (облока́чиваться) на стол;

2. перен. опира́ться, зи́ждиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да абаперціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апіра́цца гл. абаперціся

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абапе́рціся і апе́рціся, -пру́ся, -прэ́шся, -прэ́цца; -про́мся, -праце́ся, -пру́цца; -пёрся, -пе́рлася; -пры́ся; зак.

1. на каго-што і аб каго-што. Прыхіліцца да каго-, чаго-н., выкарыстаць што-н. як апору, налегчы на каго-, што-н.

А. рукамі.

А. спінай аб сцяну.

2. перан., на каго-што. Знайсці падтрымку, апору ў кім-н.

А. на асяроддзе.

3. перан., на што. Выкарыстаць што-н. у якасці асновы для разважанняў, крыніцы інфармацыі.

А. на лічбы.

|| незак. абапіра́цца і апіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абапіра́цца несов., см. апіра́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зи́ждиться книжн. грунтава́цца, асно́ўвацца, апіра́цца, трыма́цца; стая́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзе́я, -і, мн. -і, -дзе́й, ж.

1. Чаканне чаго-н. добрага, упэўненасць у ажыццяўленні чаго-н.

Светлая н.

Страціць надзею.

2. Той, або тое, на каго, на што можна спадзявацца, апірацца.

Сын — уся мая н.

◊

Падаваць надзеі — выяўляць якія-н. задаткі, праяўляць здольнасці да чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опира́ться

1. абапіра́цца, апіра́цца (на што); прыпіра́цца (да чаго);

2. перен. асно́ўвацца, угрунто́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)