апі́лкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. апі́лкі
Р. апі́лак
Д. апі́лкам
В. апі́лкі
Т. апі́лкамі
М. апі́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апі́лкі, -лак.

Дробныя частачкі матэрыялу, якія ўтвараюцца пры апрацоўцы яго пілой, напільнікам, пілавінне.

Драўняныя а.

Металічныя а.

|| прым. апі́лачны, -ая, -ае і апі́лкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апі́лкі, -лак ед., нет опи́лки;

металі́чныя а. — металли́ческие опи́лки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апі́лкі, ‑лак; адз. няма.

Дробныя частачкі матэрыялу, якія ўтвараюцца пры апрацоўцы яго пілой або напільнікам; пілавінне. Зазвінела піла, Застагнала сасна; Пры дарозе, Як слёзы, апілкі. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апі́лкі мн Hólzmehl n -(e)s, Sä́́gespäne pl (драўляныя); Metállstaub m -(e)s, Féilspäne pl (металічныя); гл тс пілавінне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пілаві́нне, -я, н., зб.

Адходы пры пілаванні, апілкі.

Драўлянае, металічнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тырса́

‘апілкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тырса́
Р. тырсы́
Д. тырсе́
В. тырсу́
Т. тырсо́й
тырсо́ю
М. тырсе́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

опи́лки ед. нет пілаві́нне, -ння ср., апі́лкі, -лак ед. нет;

древе́сные опи́лки драўня́нае пілаві́нне;

металли́ческие опи́лки металі́чнае пілаві́нне, металі́чныя апі́лкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sawdust

[ˈsɔdʌst]

n.

пілаві́ньне n., апі́лкі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opiłki

мн. пілавінне; апілкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)