Verbum

анлайнавы слоўнік

апяра́зваць гл. аперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяра́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апяра́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апераза́ць, аперажу́, апяра́жаш, апяра́жа; аперажы́; апяра́заны; зак., каго-што (разм.).

1. Надзець пояс, дзягу, апаясаць каго-, што-н.

2. перан. Абкружыць, абнесці, абгарадзіць што-н. чым-н.

Горад аперазалі земляным валам.

3. перан. Моцна ўдарыць, агрэць.

А. палкай па спіне.

|| незак. апяра́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяра́званне ср. опоя́сывание; см. апяра́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опоя́сывать несов.

1. падпяра́зваць, апяра́зваць;

опоя́сывать кушако́м падпяра́зваць по́ясам;

2. перен. (окружать) акружа́ць, апяра́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апяра́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апяразваць — аперазаць і апяразвацца — аперазацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апяра́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аперазацца.

2. Зал. да апяразваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апяра́звацца несов., возвр., страд. опоя́сывать; см. апераза́цца, апяра́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

umgürten

I úmgürten

vt падпяра́зваць

II umgǘrten

(mit D) апяра́зваць

2) перан. апяра́зваць, акружа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)