апушчаны - Пошук

апу́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апу́шчаны	апу́шчаная	апу́шчанае	апу́шчаныя
Р.	апу́шчанага	апу́шчанай апу́шчанае	апу́шчанага	апу́шчаных
Д.	апу́шчанаму	апу́шчанай	апу́шчанаму	апу́шчаным
В.	апу́шчаны (неадуш.) апу́шчанага (адуш.)	апу́шчаную	апу́шчанае	апу́шчаныя (неадуш.) апу́шчаных (адуш.)
Т.	апу́шчаным	апу́шчанай апу́шчанаю	апу́шчаным	апу́шчанымі
М.	апу́шчаным	апу́шчанай	апу́шчаным	апу́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апу́шчаны	апу́шчаная	апу́шчанае	апу́шчаныя
Р.	апу́шчанага	апу́шчанай апу́шчанае	апу́шчанага	апу́шчаных
Д.	апу́шчанаму	апу́шчанай	апу́шчанаму	апу́шчаным
В.	апу́шчаны (неадуш.) апу́шчанага (адуш.)	апу́шчаную	апу́шчанае	апу́шчаныя (неадуш.) апу́шчаных (адуш.)
Т.	апу́шчаным	апу́шчанай апу́шчанаю	апу́шчаным	апу́шчанымі
М.	апу́шчаным	апу́шчанай	апу́шчаным	апу́шчаных

Кароткая форма: апу́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апу́шчаны

1. опу́щенный;

2. опу́щенный; склонённый; пону́ренный; поту́пленный;

3. опу́щенный, погружённый;

4. забро́шенный;

5. опу́щенный, пропу́щенный;

1-5 см. апусці́ць;

◊ як у ваду́ а. — как в во́ду опу́щенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. да апусціць.

•••

Як у ваду апушчаны — маркотны, засмучаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опу́щенный

1. апу́шчаны, спу́шчаны;

2. вы́пушчаны, прапу́шчаны, вы́кінуты; см. опусти́ть;

3. (понурый) разг. апу́шчаны, пану́ры;

◊

как в во́ду опу́щенный як у ваду́ апу́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пону́ренный пану́раны; (опущенный) апу́шчаны; см. пону́рить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апафе́ма, ‑ы, ж.

Спец. Перпендыкуляр, які апушчаны з цэнтра правільнага многавугольніка на адну з яго старон.

[Ад грэч. apotithēmi — адкладваю ўбок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unkempt

[ʌnˈkempt]

adj.

1) непрычаса́ны

2) апу́шчаны, недагле́джаны; неаха́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

поту́пленный апу́шчаны, спу́шчаны; з апу́шчанымі вача́мі; з апу́шчанай галаво́й; см. поту́пить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГІДАТАФІ́ТЫ

[ад грэч. hydōr (hydatos) вада + ...фіт(ы)],

водныя расліны, якія цалкам ці большай сваёй часткай (у адрозненне ад гідрафітаў) апушчаны ў ваду (напр., белы гарлачык, раска, аладэя).

т. 5, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Verbum