апу́хнуць гл. пухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апу́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апу́хну апу́хнем
2-я ас. апу́хнеш апу́хнеце
3-я ас. апу́хне апу́хнуць
Прошлы час
м. апу́х апу́хлі
ж. апу́хла
н. апу́хла
Дзеепрыслоўе
прош. час апу́хшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апу́хнуць сов. опу́хнуть; вспу́хнуть;

гу́бы ~хлі — гу́бы опу́хли (вспу́хли);

во́чы ~хлі — глаза́ опу́хли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. апух, ‑ла; зак.

Павялічыцца ў аб’ёме, раздацца (пра паверхню цела ці яе частку) у выніку траўмы або якога‑н. захворвання. Нага апухла, відаць, дужа баліць, і.. [хлапчук] увесь час згінаецца над ёю ды хукае на яе. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апуха́ць, апу́хнуць (án)schwéllen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пу́хнуць, -ну, -неш, -не; пух, -хла; -ні; незак.

Станавіцца круглявым, пакрывацца пухлінай.

Ногі пухнуць.

|| зак. успу́хнуць, -ну, -неш, -не; успу́х, -хла; -ні і апу́хнуць, -ну, -неш, -не; апу́х, -хла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опу́хнуть сов. апу́хнуць, мног. паапуха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апуха́ць несов. опуха́ть; вспуха́ть; см. апу́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарва́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -рве́; зак.

Апухнуць і нагнаіцца.

Палец нарваў.

|| незак. нарыва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абарва́ць

‘апухнуць і нагнаіцца’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абарве́ абарву́ць
Прошлы час
м. абарва́ў абарва́лі
ж. абарва́ла
н. абарва́ла

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)