апуска́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апуска́ю апуска́ем
2-я ас. апуска́еш апуска́еце
3-я ас. апуска́е апуска́юць
Прошлы час
м. апуска́ў апуска́лі
ж. апуска́ла
н. апуска́ла
Загадны лад
2-я ас. апуска́й апуска́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апуска́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апуска́ць несов.

1. опуска́ть; см. апусці́ць 1;

2. (наклонять) опуска́ть; склоня́ть; (голову — ещё) пону́ривать; (бессильно) роня́ть; (глаза — ещё) потупля́ть;

3. (помещать в жидкость, газ и т.п.) опуска́ть, погружа́ть;

4. (ослаблять уход) забра́сывать;

5. (делать пропуск) опуска́ть, пропуска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апуска́ць

1. sénken vt, heráblassen vt, herúnterlassen* vt;

апуска́ць каўне́р den Krágen úmschlagen* [herúnterschlagen*];

апуска́ць во́чы die Áugen níederschlagen* [sénken];

апуска́ць галаву́ den Kopf sénken [hängen lássen*];

апуска́ць мане́ту ў аўтама́т éine Münze in den Automáten wérfen*;

апуска́ць пісьмо́ éinen Brief éinwerfen*;

апуска́ць перпендыкуля́р матэм. das Lot fällen;

2. (прапусціць) áuslassen* vt, übergéhen* vt; wéglassen* vt (выкінуць);

апуска́ць падрабя́знасці die Éinzelheiten wéglassen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Апуска́ць. Гл. пускаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак.

1. каго-што. Перамясціць у больш нізкае становішча.

А. сцяг.

2. што. Схіліць, нахіліць.

А. галаву.

А. вочы (скіраваць позірк уніз).

3. каго-што. Змясціць у што-н. куды-н. уніз.

А. пісьмо ў паштовую скрынку.

4. Перавесці з вертыкальнага становішча ў гарызантальнае, адчыняючы або зачыняючы што-н.

А. шлагбаум.

5. што. Зрабіць пропуск, выключыць.

Пры чытанні а. слова.

6. каго-што. Занядбаць, запусціць.

А. гаспадарку.

|| незак. апуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. апуска́нне, -я, н.

|| наз. апушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

потупля́ться (опускать глаза) апуска́ць во́чы; (опускать голову) апуска́ць галаву́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пону́ривать несов. пану́рваць, апуска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апусці́ць гл. апускаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апускаць — апусціць і апускацца — апусціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)