апраме́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраме́тны апраме́тная апраме́тнае апраме́тныя
Р. апраме́тнага апраме́тнай
апраме́тнае		 апраме́тнага апраме́тных
Д. апраме́тнаму апраме́тнай апраме́тнаму апраме́тным
В. апраме́тны (неадуш.)
апраме́тнага (адуш.)		 апраме́тную апраме́тнае апраме́тныя (неадуш.)
апраме́тных (адуш.)
Т. апраме́тным апраме́тнай
апраме́тнаю		 апраме́тным апраме́тнымі
М. апраме́тным апраме́тнай апраме́тным апраме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апраме́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраме́тны апраме́тная апраме́тнае апраме́тныя
Р. апраме́тнага апраме́тнай
апраме́тнае		 апраме́тнага апраме́тных
Д. апраме́тнаму апраме́тнай апраме́тнаму апраме́тным
В. апраме́тны (неадуш.)
апраме́тнага (адуш.)		 апраме́тную апраме́тнае апраме́тныя (неадуш.)
апраме́тных (адуш.)
Т. апраме́тным апраме́тнай
апраме́тнаю		 апраме́тным апраме́тнымі
М. апраме́тным апраме́тнай апраме́тным апраме́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апраме́тны кроме́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраме́тны, -ая, -ае.

1. Пякельны, такі, як у пекле.

2. перан. Незвычайны па ступені праяўлення.

Апраметная цемра.

3. у знач. наз. апраме́тная, -ай, ж. Пекла, падземнае царства.

Праваліцца ў апраметную.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апраме́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, як у пекле; пякельны. // перан. Незвычайны па ступені праяўлення. На міг здалося, што навокал апраметная цемрадзь. Карпаў. Прыўзнімаю галаву .. і жахаюся: пада мною — прадонне. Чорная, як сажа, апраметная бездань. Сачанка.

2. у знач. наз. апраме́тная, ‑ай, ж. Пекла, падземнае царства. — А вы, бацюшка, — перабіў яго Андрэй, — у Чыжэвічы да свае Юлькі ўсё яшчэ па лёдзе ходзіце ці праз мост? Па лёдзе цяпер страшна, праваліцеся ў апраметную. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраме́тны разм.:

апраме́тная це́мрадзь absolúte Dúnkelheit [Fínster nis] f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

безрассве́тный

1. апраме́тны, цёмны;

2. перен., уст. (беспросветный) беспрасве́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кроме́шный разг. пяке́льны; апраме́тны;

◊

ад кроме́шный сапра́ўднае пе́кла;

тьма кроме́шная апраме́тная це́мра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Апраме́тная ’пекла’, апраметны ’пякельны, сапраўдны’ (БРС), вопрамець ’хутка’ (Бяльк.); рус. опрометный ’легкадумны’, опрометью ’хутка, шпарка’, опрометывать ’не папасці ў цэль, кінуць няўдала’, опрометнуться ’кінуцца, пабегчы’, смален. вопрымя ’хутка’ (Дабр.), укр. промітний ’спрытны’. Бернекер (2, 40) высунуў думку пра сувязь рус. опрометью з метать, як прымае Фасмер (3, 146) і з пэўнымі ўдакладненнямі Шанскі (КЭСРЯ, 234). Бел. семантыка, аднак, патрабуе далейшых удакладненняў для апраметны, апраметная. Магчыма, з *окромѣшная < кромѣшная; у выніку дээтымалагізацыі. Тьма кромѣшьная ’знешняя цемра’ (адзначаецца ўжо ў Астраміравым евангеллі (1056)), ’месца пакарання нягоднага раба, пекла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)