апо́рны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца апорай (у 1 знач.), уяўляе сабой апору, аснову чаго-н., умацаванне.

А. пункт.

Апорная калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́рны апо́рная апо́рнае апо́рныя
Р. апо́рнага апо́рнай
апо́рнае		 апо́рнага апо́рных
Д. апо́рнаму апо́рнай апо́рнаму апо́рным
В. апо́рны (неадуш.)
апо́рнага (адуш.)		 апо́рную апо́рнае апо́рныя (неадуш.)
апо́рных (адуш.)
Т. апо́рным апо́рнай
апо́рнаю		 апо́рным апо́рнымі
М. апо́рным апо́рнай апо́рным апо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апо́рны

1. тех. опо́рный; несу́щий;

2. (являющийся исходной базой) опо́рный;

а. пункт — опо́рный пункт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апоры (у 1, 2 знач.). Апорная база. Апорны пункт. □ Даволі значны стратэгічны пункт Рагачоў ператвараўся захопнікамі ў моцны апорны вузел. Брыль. // Які з’яўляецца апорай (у 2 знач.). [Косця:] — Калі вось гэтыя апорныя калоны ўстаноўлены, можна адразу ставіць на іх раму. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́рны Stütz-, Stützungs-;

апо́рны пункт Stützpunkt m -(e)s,-e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АПО́РНЫ ГАРЫЗО́НТ,

гл. Маркіроўны гарызонт.

т. 1, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АПО́РНЫ ПУНКТ,

1) у ваеннай справе — найбольш умацаваная і насычаная агнявымі сродкамі частка абарончага раёна (участка, пазіцыі), прыстасаваная для працяглай кругавой абароны ўзвода або роты. Ствараецца на ўчастках мясцовасці, зручных для назірання і вядзення эфектыўнага агню па праціўніку. Апорны пункт мае акопы, траншэі, укрыцці, загароды, хады зносін, пазіцыі для агнявых сродкаў штатных (узвода, роты) і прыдадзеных падраздзяленняў. Прамежкі паміж апорнымі пунктамі прыкрываюцца інж. збудаваннямі і агнём з усіх відаў зброі.

2) У геадэзіі і тапаграфіі — замацаваны на мясцовасці пункт у адзінай сістэме каардынат з планавым размяшчэннем і вышынёй, якая выкарыстоўваецца ў час правядзення геад. і тапагр. здымак (гл. Апорная геадэзічная сетка).

т. 1, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

опо́рный апо́рны;

опо́рная ба́лка апо́рная бэ́лька;

опо́рный пункт воен. апо́рны пункт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vault​2 [vɔ:lt] n. sport скачо́к (апорны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stützpunkt

m -s, -e

1) пункт апо́ры

2) вайск. апо́рны пункт, ба́за

éinen ~ ánlegen — абсталява́ць [зрабі́ць] апо́рны пункт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)