апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

1. гл. аплаціць.

2. Грошы, якія выплачваюцца за што-н.

Высокая а.

|| прым. апла́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апла́та
Р. апла́ты
Д. апла́це
В. апла́ту
Т. апла́тай
апла́таю
М. апла́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апла́та ж.

1. опла́та;

2. возмеще́ние ср.;

1, 2 см. аплаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплачваць — аплаціць.

2. Грошы (матэрыяльныя каштоўнасці), якія выплачваюцца за што‑н. Пагадзінная аплата. Дадатковая аплата. Аплата працы калгаснікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́та ж Bezáhlung f -, -en; Lohn m -(e)s, Löhne; Entlóhnung f -, -en (узнагароджанне);

пагадзі́нная апла́та Stúndenlohn m;

дадатко́вая апла́та Zúschlag m -(e)s, -schläge;

апла́та пра́цы Árbeitsentlohnung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Унесці плату за што-н.; пакрыць якія-н. выдаткі.

А. праезд.

А. рахунак.

|| незак. апла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

А. працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экспрэ́с-апла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экспрэ́с-апла́та
Р. экспрэ́с-апла́ты
Д. экспрэ́с-апла́це
В. экспрэ́с-апла́ту
Т. экспрэ́с-апла́тай
экспрэ́с-апла́таю
М. экспрэ́с-апла́це

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

здзельная аплата працы

т. 7, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКО́РДНАЯ АПЛА́ТА ПРА́ЦЫ,

разнавіднасць здзельнай формы заработнай платы, калі аб’ём работы загадзя агавораны ў пагадненні, а аплата ажыццяўляецца за поўнае выкананне гэтага аб’ёму.

т. 1, с. 199

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АПЛА́ТА ПРА́ЦЫ,

узнагароджанне ў грашовай ці натуральнай форме, якое выплачваецца работніку за працу, выкананую ў справаздачны перыяд. Уключае: заработную плату, выплаты і дапамогі з фондаў сац. страхавання (пенсіённага, занятасці, сац. абароны насельніцтва і інш.); сац. дапамогі, што выплачваюцца непасрэдна прадпрыемствамі і арг-цыямі (даплаты да пенсій, выплаты ў сувязі з вытв. траўмай ці гібеллю на вытв-сці); дапамогі па беспрацоўі; пенсіі ваеннаслужачым. Узровень аплаты працы вызначаецца па суме ўсіх гэтых налічэнняў без выліку падаткаў і інш. утрыманняў у адпаведнасці з заканадаўствам.

т. 1, с. 428

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)