апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

1. гл. аплаціць.

2. Грошы, якія выплачваюцца за што-н.

Высокая а.

|| прым. апла́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апла́та
Р. апла́ты
Д. апла́це
В. апла́ту
Т. апла́тай
апла́таю
М. апла́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апла́та ж.

1. опла́та;

2. возмеще́ние ср.;

1, 2 см. аплаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апла́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплачваць — аплаціць.

2. Грошы (матэрыяльныя каштоўнасці), якія выплачваюцца за што‑н. Пагадзінная аплата. Дадатковая аплата. Аплата працы калгаснікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́та ж. Bezáhlung f -, -en; Lohn m -(e)s, Löhne; Entlóhnung f -, -en (узнагароджанне);

пагадзі́нная апла́та Stúndenlohn m;

дадатко́вая апла́та Zúschlag m -(e)s, -schläge;

апла́та пра́цы Árbeitsentlohnung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Унесці плату за што-н.; пакрыць якія-н. выдаткі.

А. праезд.

А. рахунак.

|| незак. апла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

А. працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экспрэ́с-апла́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экспрэ́с-апла́та
Р. экспрэ́с-апла́ты
Д. экспрэ́с-апла́це
В. экспрэ́с-апла́ту
Т. экспрэ́с-апла́тай
экспрэ́с-апла́таю
М. экспрэ́с-апла́це

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АКО́РДНАЯ АПЛА́ТА ПРА́ЦЫ,

разнавіднасць здзельнай формы заработнай платы, калі аб’ём работы загадзя агавораны ў пагадненні, а аплата ажыццяўляецца за поўнае выкананне гэтага аб’ёму.

т. 1, с. 199

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АПЛА́ТА ПРА́ЦЫ,

узнагароджанне ў грашовай ці натуральнай форме, якое выплачваецца работніку за працу, выкананую ў справаздачны перыяд. Уключае: заработную плату, выплаты і дапамогі з фондаў сац. страхавання (пенсіённага, занятасці, сац. абароны насельніцтва і інш.); сац. дапамогі, што выплачваюцца непасрэдна прадпрыемствамі і арг-цыямі (даплаты да пенсій, выплаты ў сувязі з вытв. траўмай ці гібеллю на вытв-сці); дапамогі па беспрацоўі; пенсіі ваеннаслужачым. Узровень аплаты працы вызначаецца па суме ўсіх гэтых налічэнняў без выліку падаткаў і інш. утрыманняў у адпаведнасці з заканадаўствам.

т. 1, с. 428

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гарантаваная аплата працы ў калгасах 1/389, гл. Аплата працы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)