апла́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апла́кваю апла́кваем
2-я ас. апла́кваеш апла́кваеце
3-я ас. апла́квае апла́кваюць
Прошлы час
м. апла́кваў апла́квалі
ж. апла́квала
н. апла́квала
Загадны лад
2-я ас. апла́квай апла́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апла́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апла́кваць несов. опла́кивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апла́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аплакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́каць, -а́чу, -а́чаш, -а́ча; -а́ч; -а́каны; зак., каго-што.

Выказаць слязамі свой смутак з прычыны чыёй-н. смерці.

А. маці.

|| незак. апла́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апла́каць, апла́кваць bewinen vt, betruern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

опла́кивать несов. апла́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апла́квацца, ‑аецца; незак.

Зал. да аплакваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплакваць — аплакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opłakiwać

незак. аплакваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bewail [bɪˈweɪl] v. fml апла́кваць, галасі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)