апа́тыя, -і, ж.

Стан душэўнай абыякавасці, раўнадушнасці да ўсяго.

|| прым. апаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́тыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апа́тыя
Р. апа́тыі
Д. апа́тыі
В. апа́тыю
Т. апа́тыяй
апа́тыяю
М. апа́тыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апа́тыя ж. апа́тия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́тыя, ‑і, ж.

Стан душэўнай абыякавасці, раўнадушнасці. У .. [Касі] з’явілася да ўсяго апатыя, зарадзілася няўпэўненасць у сваіх поглядах. Карпюк. [Карызну] агарнула цяжкая апатыя — яму хацелася аднаго: скончыць як найхутчэй гэты няўдалы сход і адпачыць. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апатыя 1/383; 3/301

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АПА́ТЫЯ

(ад грэч. apatheia абыякавасць),

стан поўнай абыякавасці, пасіўнасці, страты (поўнай або частковай) інтарэсу да навакольнага, унутраных памкненняў, эмац. рэакцый. Можа быць адзнакай некаторых псіх. хвароб (напр., шызафрэніі) або парушэння дзейнасці залозаў унутр. сакрэцыі.

т. 1, с. 419

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

апа́тыя ж. Apathíe f -; Téilnahmslosigkeit f - (безудзельнасць); Gléichgültigkeit f -, Índifferenz f - (абыякавасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апа́тыя

(гр. apatheia)

поўная абыякавасць да ўсяго, раўнадушнасць, вяласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апа́тыя

(гр. apatheia)

поўная абыякавасць да ўсяго; раўнадушнасць, вяласць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

апатыя, абыякавасць, вяласць, раўнадушша

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)