апа́ска, -і, ДМ апа́сцы, ж. (разм.).

Асцярожнасць у прадбачанні небяспекі; боязь, страх.

Гаварыць з апаскай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апа́ска
Р. апа́скі
Д. апа́сцы
В. апа́ску
Т. апа́скай
апа́скаю
М. апа́сцы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апа́ска ж., разг. опа́ска, опасе́ние ср.;

з ~кай — с опа́ской

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́ска, ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Разм. Асцярожнасць, выкліканая прадбачаннем нядобрага, непрыемнага. Хадзіць з апаскай. Гаварыць з апаскай. // Боязь, страх. Што ты глянула, з такой апаскаю? Глебка. Вялікай апаскі няма — з Журавіч немцы паўцякалі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́ска ж разм Befürchtung f -, -en, Besórgnis f -, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

опасе́ние ср. апа́ска, -кі ж.; асцяро́га, -гі ж., бо́язь, -зі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опа́ска апа́ска, -кі ж.;

с опа́ской разг. з апа́скай, з асцяро́гай, асцяро́жна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dread​1 [dred] n. жах, страх; апа́ска, бо́язь;

live in dread of smth. жыць у пастая́нным стра́ху пе́рад чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

apprehension [ˌæprɪˈhenʃn] n.

1. апа́ска, асцяро́га, бо́язь, дрэ́нныя прадчува́нні

2. fml а́рышт; захо́п;

the apprehension of the terrorists а́рышт тэрары́стаў

3. разуме́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Скру́пул ‘малая колькасць, крупинка’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр.), скру́пулка памянш. (Нас., Байк. і Некр.). З польск. skrupuł ‘дробная адзінка вагі (у аптэкарскай справе)’, таксама як і рус. скру́пул ‘тс’ (Кюнэ, Poln., 97); польскае да лац. scrupulus ‘маленькі востры каменьчык; сумненне, апаска’ (Варш. сл., 6, 181).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)