апала́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Ачысціць ад мякіны зерне, крупы пры дапамозе апалушак.

А. ячмень.

|| незак. пала́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апала́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апала́ю апала́ем
2-я ас. апала́еш апала́еце
3-я ас. апала́е апала́юць
Прошлы час
м. апала́ў апала́лі
ж. апала́ла
н. апала́ла
Загадны лад
2-я ас. апала́й апала́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апала́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апала́ць сов. (очистить от мякины при помощи специального корыта) прове́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апала́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Правеяць, ачысціць ад мякіны крупы, збажыну пры дапамозе апалушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апала́ць, апаланкі, апалечка, апалічы, апалушкі. Гл. палаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пала́ць² гл. апалаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апала́ны прове́янный; см. апала́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Атру́скі ’астаткі сена, зярнят, мукі’ (БРС, Нас., Касп.). Славай, otrusky ’тс’. Утворана з суфіксам ‑к‑ (фіксуецца ў мн. л.) ад дзеяслова атрусаць, атрусіць (Нас.), які суадносіцца з ст.-рус. отрясати і мае прэфікс о‑ і корань трус/тряс/трях (гл. трахаць, трусіць, Нас.). Параўн. апалаць — апалкі, ападаць — ападкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)