Verbum

анлайнавы слоўнік

Нацыянальны саюз апазіцыі (адзіны выбарчы блок, Сальвадор) 9/335

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

апазі́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апазіцыяне́р, ‑а, м.

Удзельнік, прыхільна апазіцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апазіцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік, прыхільнік апазіцыі (у 2 знач.).

|| ж. апазіцыяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. апазіцыяне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апазіцыяне́р

(ад апазіцыя1)

той, хто належыць да апазіцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

frontbencher [ˌfrʌntˈbentʃə] n. ва́жны член брыта́нскага ўра́да або́ парла́менцкай апазі́цыі, які́ сядзіць у пе́ршых рада́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Лажа́ць, ложа́ць ’прыкладаць, класці’ (ТС). Рэлікт імперфектыва-ітэратыва ložati з суфіксам ‑ati ў апазіцыі з ložiti ’лажыць, класці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апазі́цыя, -і, ж.

1. Супрацьдзеянне, супраціўленне (кніжн.).

Быць у апазіцыі каму-, чаму-н. (будучы нязгодным з чыімі-н. поглядамі і дзеяннямі, супрацьдзейнічаць ім).

2. Група людзей унутры якога-н. грамадства, арганізацыі, партыі і пад., якая вядзе палітыку супрацьдзеяння, супраціўлення большасці.

Парламенцкая а.

|| прым. апазіцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апазіцы́йны

(ад апазіцыя 1)

які знаходзіцца ў апазіцыі, прытрымліваецца процілеглай думкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апазіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які сведчыць аб адмоўных адносінах да каго‑, чаго‑н., аб нязгодзе з чым‑н. Апазіцыйныя настроі.

2. Які мае адносіны да апазіцыі; складае апазіцыю (у 2 знач.). Апазіцыйныя партыі. Апазіцыйны блок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)