апавіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апавіва́ю апавіва́ем
2-я ас. апавіва́еш апавіва́еце
3-я ас. апавіва́е апавіва́юць
Прошлы час
м. апавіва́ў апавіва́лі
ж. апавіва́ла
н. апавіва́ла
Загадны лад
2-я ас. апавіва́й апавіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апавіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апавіва́ць несов.

1. обвива́ть; опу́тывать;

2. перен. оку́тывать; обнима́ть;

1, 2 см. апаві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апавіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апавіва́ць, апаві́ць

1. (абматаць, абкруціць) umwíckeln vt (чым-н. mit D); umschlíngen* vt; umwínden* vt;

2. (ахутаць) éinwickeln vt, éinhüllen vt (чым-н. in A); umhüllen vt (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апаві́ць, апаўю́, апаўе́ш, апаўе́; апаўём, апаўяце́, апаўю́ць; апаві́ў, -віла́, -ло́; апаві́ты; зак., каго-што.

1. Абвіць, абматаць каго-, што-н. чым-н.

Стужка апавіла галаву дзяўчыны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.) перан. Пакрыць з усіх бакоў, ахутаць (дымам, туманам і пад.), ахапіць.

Лагчыну і лес апавіў туман.

3. перан. Ахапіць, абняць.

Лёгкі сум апавіў сэрца.

|| незак. апавіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. апаві́цца, апаўю́ся, апаўе́шся, апаўе́цца; апаўёмся, апаўяце́ся, апаўю́цца; апаві́ўся, -віла́ся, -ло́ся; незак. апавіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Сэрца апавіваецца смуткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апавіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да апавіцца.

2. Зал. да апавіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апавіва́цца несов., страд. обвива́ться; опу́тываться; оку́тываться; обнима́ться; см. апавіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)