ао́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ао́рта ао́рты
Р. ао́рты ао́рт
ао́ртаў
Д. ао́рце ао́ртам
В. ао́рту ао́рты
Т. ао́ртай
ао́ртаю
ао́ртамі
М. ао́рце ао́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ао́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, ао́рт і -аў, ж.

Самая буйная, галоўная артэрыя, якая жывіць артэрыяльнай кроўю органы цела.

|| прым. ао́ртавы, -ая, -ае, ао́ртны, -ая, -ае і аарта́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ао́рта ж., анат. ао́рта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ао́рта анат. ао́рта, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ао́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

Галоўная артэрыя ў арганізме пазваночных і чалавека, якая выходзіць з левага жалудачка сэрца і жывіць артэрыяльнай крывёю ўсе органы цела, акрамя лёгкіх.

[Грэч. aorte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АО́РТА

(грэч. aortē),

у чалавека галоўная артэрыя вялікага круга кровазвароту, што выносіць кроў з левага жалудачка сэрца. Каля выхаду з яго аорта наз. ўзыходнай (даўж. яе каля 6 см), потым утварае дугу аорты, пераходзіць у сыходную аорту, праходзіць уздоўж пазваночніка праз грудную і брушную поласці. У млекакормячых жывёл і чалавека існуе левая дуга аорты, у птушак — правая. У рыб ад брушной аорты адыходзяць шчэлепныя артэрыі. Яны падзяляюцца на капіляры, з якіх кроў цячэ ў 2 прадаўгаватыя ствалы — карані спінной аорты; абедзве зліваюцца ў няпарную спінную аорту.

т. 1, с. 410

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ао́рта ж анат Arta f -, -ten, Huptschlagader f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ао́рта

(н.-лац. aorta, ад гр. aorte)

галоўная артэрыя крывяноснай сістэмы, якая ідзе ад сэрца і забяспечвае ўсе органы цела кроўю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ао́рта

(н.-лац. aorta, ад гр. aorte)

галоўная артэрыя крывяноснай сістэмы, якая ідзе ад сэрца і забяспечвае ўсе органы цела кроўю.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аарта́льны гл. аорта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)