аняме́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аняме́нне
Р. аняме́ння
Д. аняме́нню
В. аняме́нне
Т. аняме́ннем
М. аняме́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аняме́нне ср.

1. онеме́ние;

2. оцепене́ние;

3. онеме́ние;

1-3 см. аняме́ць 1, 2, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аняме́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. анямець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аняме́нне н (амярцвенне) Erstárrung f -, Ábsterben n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оцепене́ние

1. здранцве́нне, -ння ср., аняме́нне, -ння ср.;

2. змярцве́нне, -ння ср.; аняме́нне, -ння ср.;

3. адубе́нне, -ння ср.; см. оцепене́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kataplexíe

f -, -í¦en мед. катапле́ксія (аняменне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stupor [ˈstju:pə] n.

1. fml здранцве́нне, аняме́нне; змярцве́нне, адубе́нне;

in a stupor of dismay здранцве́лы ад стра́ху

2. med. сту́пар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

онеме́ние

1. аняме́нне, -ння ср.;

2. зняме́нне, -ння ср., здранцве́нне, -ння ср.; см. онеме́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Táubheit

f -

1) глухата́

2) аняме́нне, здранцве́нне (членаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Наркоз (БРС, ТСБМ), нархоз (Сл. ПЗБ). З франц. narkose ці ням. Narkose ад лац. narcosis, грэч. νάρκωσις ’аняменне, здранцвенне’. Сюды ж наркотык, наркатычны з франц. narсоtique ад лац. narcoticus, грэч. ναρκωτικός < ναρκάω ’дранцвець, нямець’ (гл. Фасмер, 3, 44).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)