анфа́с, прысл.

Тварам да таго, хто глядзіць.

Сфатаграфавацца а.

|| прым. анфа́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анфа́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. анфа́с
Р. анфа́су
Д. анфа́су
В. анфа́с
Т. анфа́сам
М. анфа́се

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анфа́с

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
анфа́с - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анфа́с нареч. анфа́с.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анфа́с нареч. анфа́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анфа́с, прысл.

Тварам да таго, хто глядзіць.

[Фр. en face.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНФА́С

(франц. en face літар. у твар),

тварам да таго, хто глядзіць; від твару, прадмета прама, спераду.

т. 1, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

анфа́с

(фр. en face)

тварам да таго, хто глядзіць; спераду (сфатаграфавацца а.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анфа́с

(фр. en face)

тварам да таго, хто глядзіць; спераду (напр. сфатаграфавацца а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

en face

[an fas] анфас;

zobaczył ją en — ён убачыў яе анфас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)