ану́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ану́чны ану́чная ану́чнае ану́чныя
Р. ану́чнага ану́чнай
ану́чнае		 ану́чнага ану́чных
Д. ану́чнаму ану́чнай ану́чнаму ану́чным
В. ану́чны (неадуш.)
ану́чнага (адуш.)		 ану́чную ану́чнае ану́чныя (неадуш.)
ану́чных (адуш.)
Т. ану́чным ану́чнай
ану́чнаю		 ану́чным ану́чнымі
М. ану́чным ану́чнай ану́чным ану́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ану́чны

1. (сделанный из тряпок) тряпи́чный, тря́почный; вето́шный;

2. портя́ночный;

3. тряпьёвый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ану́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да анучы (у 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ану́ча, -ы, мн. -ы, ану́ч, ж.

1. Кавалак якой-н. тканіны (звычайна старой).

А. для мыцця падлогі.

2. Парванае, паношанае, старое адзенне (разм.).

Сабралася многа розных ануч.

3. Кавалак тканіны для абгортвання ног.

4. перан. Бязвольны, бесхарактарны чалавек.

А., а не хлапец.

|| памянш. ану́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. ану́чны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

портя́ночный ану́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тря́почный ану́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тряпи́чный

1. ану́чны;

2. перен. слабаво́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szmaciany

szmacian|y

анучны;

~a lalka — лялька з ануч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)