анемо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. анемо́на анемо́ны
Р. анемо́ны анемо́н
Д. анемо́не анемо́нам
В. анемо́ну анемо́ны
Т. анемо́най
анемо́наю		 анемо́намі
М. анемо́не анемо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

анемо́на бот. анемо́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анемо́на ж., бот. анемо́н м., физ. анемо́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анемо́на, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства казяльцовых з жоўтымі, белымі або ружовымі кветкамі, якія лёгка адлятаюць ад ветру; кураслеп.

[Грэч. ánemos — вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНЕМО́НА,

гл. Кураслеп.

т. 1, с. 366

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

анемо́на

(гр. anemone)

травяністая расліна сям. казяльцовых з жоўтымі, белымі або ружовымі кветкамі; кураслеп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

anemone [əˈneməni] n. bot. анемо́на, курасле́п

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

windflower [ˈwɪndˌflaʊə] n. bot. курасле́п, анемо́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

курасле́п, ‑у, м.

Род шматгадовых травяністых раслін сямейства казяльцовых; анемона. Жоўты кураслеп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zawilec

м. бат. анемона; кураслеп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)