амі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амі́д амі́ды
Р. амі́ду амі́даў
Д. амі́ду амі́дам
В. амі́д амі́ды
Т. амі́дам амі́дамі
М. амі́дзе амі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амі́д, -ду м., хим. ами́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ами́д хим. амі́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрыламі́д

(ад акрыл + амід)

арганічнае злучэнне, амід акрылавай кіслаты, цвёрды бясколерны крышталічны прадукт, які выкарыстоўваецца для сінтэзу супалімераў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ніяцынамі́д

(ад ніяцын + амід)

нікацінавая кіслата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ацэтамі́д

(ад ацэт- + амід)

арганічнае злучэнне, амід воцатнай кіслаты, цвёрды бясколерны крышталічны прадукт; выкарыстоўваецца як растваральнік, пры вытворчасці скуры, сукна, паперы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыамі́д

(ад ды- + амід)

тое, што і гідразін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

навакаінамі́д

(ад навакаін + амід)

лячэбны сродак, які па хімічнай структуры блізкі да навакаіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыянамі́д

(ад цыян + амід)

хімічнае злучэнне, вытворнае ад цыяніставоднай кіслаты, бясколернае крышталічнае рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аксафенамі́д

(ад гр. oksys = кіслы + phamo = свячу + амід)

лекавы прэпарат, жоўцегонны сродак, які выкарыстоўваецца пры хранічных халецыстытах, халангітах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)