амо́рфны, -ая, -ае.

1. Які не мае крышталічнай будовы (спец.).

2. перан. Бясформенны, расплывісты (кніжн.).

|| наз. амо́рфнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амо́рфны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амо́рфны амо́рфная амо́рфнае амо́рфныя
Р. амо́рфнага амо́рфнай
амо́рфнае		 амо́рфнага амо́рфных
Д. амо́рфнаму амо́рфнай амо́рфнаму амо́рфным
В. амо́рфны (неадуш.)
амо́рфнага (адуш.)		 амо́рфную амо́рфнае амо́рфныя (неадуш.)
амо́рфных (адуш.)
Т. амо́рфным амо́рфнай
амо́рфнаю		 амо́рфным амо́рфнымі
М. амо́рфным амо́рфнай амо́рфным амо́рфных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

амо́рфны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амо́рфны амо́рфная амо́рфнае амо́рфныя
Р. амо́рфнага амо́рфнай
амо́рфнае		 амо́рфнага амо́рфных
Д. амо́рфнаму амо́рфнай амо́рфнаму амо́рфным
В. амо́рфны (неадуш.)
амо́рфнага (адуш.)		 амо́рфную амо́рфнае амо́рфныя (неадуш.)
амо́рфных (адуш.)
Т. амо́рфным амо́рфнай
амо́рфнаю		 амо́рфным амо́рфнымі
М. амо́рфным амо́рфнай амо́рфным амо́рфных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

амо́рфны амо́рфный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амо́рфны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які не мае крышталічнай будовы. Аморфнае рэчыва. Аморфны стан.

2. Які не мае форм змянення. Аморфныя мовы.

3. перан. Бясформенны; расплывісты. Аморфны твор.

[Ад грэч. amorphos — бясформеннасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амо́рфны amórph, gestáltlos, gefügelos, struktúrlos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

амо́рфны

(гр. amorphos = бясформенны)

1) які не мае крышталічнай будовы (напр. а-ае рэчыва);

2) перан. бясформенны, расплывісты (напр. а-ыя ўражанні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

амо́рфны

(гр. amorphos = бясформенны)

1) які не мае крышталічнай будовы (напр. а-ае рэчыва);

2) перан. бясформенны, расплывісты (напр. а-ыя ўражанні).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АМО́РФНЫ СТАН

(ад а... + грэч. morphē форма),

няўстойлівы стан цвёрдага рэчыва, характэрная асаблівасць якога — адсутнасць строгай паўтаральнасці структурных элементаў (неўпарадкаванасць размяшчэння атамаў і малекул) і натуральная ізатрапія яго фіз. уласцівасцяў. Аморфныя цвёрдыя целы павольна крышталізуюцца, не маюць пастаяннай т-ры плаўлення (пры павышэнні т-ры размякчаюцца). Уласцівы многім прыродным (бурштын, смолы) і штучным (плаўлены кварц, шкло, пластмасы і інш.) рэчывам.

т. 1, с. 321

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

амо́рфный прям., перен. амо́рфны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)