ама́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ама́р ама́ры
Р. ама́ра ама́раў
Д. ама́ру ама́рам
В. ама́ра ама́раў
Т. ама́рам ама́рамі
М. ама́ры ама́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ама́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі марскі рак атрада дзесяціногіх.

|| прым. ама́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ама́р м., зоол. ома́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ама́р, ‑а, м.

Вялікі марскі рак атрада дзесяціногіх.

[Фр. homard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ама́р м заал Húmmer m -s, -, Séekrebs m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ама́р

(фр. homard)

вялікі марскі рак атрада дзесяціногіх (дэкаподаў); аб’ект промыслу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АМА́Р I,

Амар ібн аль-Хатаб (каля 591 ці 581, Мекка — 3 ці 4.11.644), другі халіф (з 634) у Арабскім халіфаце, адзін з бліжэйшых паплечнікаў Мухамеда. Пры Амары І араб. войскі атрымалі перамогі над візантыйцамі і Сасанідамі, заваявалі значныя тэр. ў Азіі і Афрыцы (гл. Арабскія заваяванні). Увёў мусульманскае летазлічэнне паводле хіджры. Забіты рабом-персам.

т. 1, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ома́р ама́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lobster [ˈlɒbstə] n. zool. ама́р, лангу́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lobster

[ˈlɑ:bstər]

n.

ама́р, рак -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)