алю́зія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			алю́зія | 
			алю́зіі | 
			
		
			| Р. | 
			алю́зіі | 
			алю́зій | 
			
		
			| Д. | 
			алю́зіі | 
			алю́зіям | 
			
		
			| В. | 
			алю́зію | 
			алю́зіі | 
			
		
			| Т. | 
			алю́зіяй алю́зіяю | 
			алю́зіямі | 
			
		
			| М. | 
			алю́зіі | 
			алю́зіях | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
алю́зія ж., лит. аллю́зия
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
АЛЮ́ЗІЯ
(ад лац. allusio жарт, намёк),
адна з стылістычных фігур, намёк на агульнавядомы паліт., гіст. або літаратурны факт. Напр., П.Панчанка ў радках верша «Паэзія» («Кажуць, непатрэбшчына — // Рыфмы нават геніяў. // А што рабіць з трэшчынай? // Помніце? Гейнэ») апелюе да вобразнага выказвання Г.Гейне, што ўсе трэшчыны свету праходзяць праз сэрца паэта. Злоўжыванне алюзіяй можа прывесці да своеасаблівай зашыфраванасці сэнсу твора.
т. 1, с. 290
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
алю́зія
(лац. allusio = жарт, намёк)
стылістычны прыём, калі падзея, якая апісваецца або адбываецца, суадносіцца намёкам з вядомым гістарычным, міфалагічным, літаратурным фактам, напр. цяжкія да знясілення, але марныя намаганні каго-н. характарызуюцца выразам «Сізіфава праца».
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова) 
алю́зія
(фр. allusion, ад лац. allusio = жарт, намёк)
стылістычны прыём, калі падзея, якая апісваецца або адбываецца, суадносіцца намёкам з вядомым гістарычным, міфалагічным, літаратурным фактам (напр. цяжкія да знясілення, але марныя намаганні каго-н. характарызуюцца выразам «Сізіфава праца»).
 Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.) 
аллю́зия лит. алю́зія, -зіі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
allusion [əˈlu:ʒn] n. (to) алю́зія; намёк
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
aluzja
aluzj|a
ж. алюзія, намёк;
robić (zrobić) ~ę do czego — намякаць (намякнуць) на што;
obraźliwa (złośliwa) ~a — абразлівая (зласлівая) алюзія
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)