альфо́нс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. альфо́нс альфо́нсы
Р. альфо́нса альфо́нсаў
Д. альфо́нсу альфо́нсам
В. альфо́нса альфо́нсаў
Т. альфо́нсам альфо́нсамі
М. альфо́нсе альфо́нсах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альфо́нс м., уст., разг. альфо́нс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альфо́нс разг., уст. альфо́нс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альфо́нс, ‑а, м.

Разм. уст. Мужчына, які знаходзіцца на ўтрыманні ў любоўніцы.

[Ад імя дзеючай асобы камедыі А. Дзюма (сына) «Масье Альфонс».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альфо́нс

(фр. Alphonse = імя героя камедыі А. Дзюма «Масье Альфонс»)

мужчына, які знаходзіцца на забеспячэнні каханкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Альфонс VI 6/525

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Альфонс V (партуг. кароль) 11/225

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Альфонс V (кароль Арагона і Сіцыліі) 7/468

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Д’Эстэ Альфонс II 10/243

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Допш Альфонс

т. 6, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)