альбуцы́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. альбуцы́д
Р. альбуцы́ду
Д. альбуцы́ду
В. альбуцы́д
Т. альбуцы́дам
М. альбуцы́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

альбуцы́д, -ду м., фарм. альбуци́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альбуцы́д

[ад альбу(міны) + -цыд]

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца ў афтальмалогіі, а таксама пры лячэнні энтэракалітаў, цыстыту і інфіцыраваных ран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

альбуцы́д-на́трый

(ад альбуцыд + натрый)

тое, што і альбуцыд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

альбуци́д фарм. альбуцы́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сульфацы́л-на́трый

(ад сульфаты + натрый)

тое, што і альбуцыд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)