ала́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ала́дка |
ала́дкі |
| Р. |
ала́дкі |
ала́дак |
| Д. |
ала́дцы |
ала́дкам |
| В. |
ала́дку |
ала́дкі |
| Т. |
ала́дкай ала́дкаю |
ала́дкамі |
| М. |
ала́дцы |
ала́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ала́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
Невялікі тоўсты мучны або бульбяны блін, спечаны на патэльні, звычайна з адной лыжкі цеста.
Пышныя аладкі.
|| памянш. ала́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ала́дачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ала́дка ж. ола́дья; лепёшка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Блінок, спечаны на патэльні звычайна з адной лыжкі цеста. Пячы аладкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ала́дка ж Pfánnkuchen m -s, -; Fláden m -s, - (скавароднік)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ала́дка (БРС, Інстр. I, Гарэц., Касп., КТС, Вешт.), аладчынка ’дзежачка, у якой рашчыняюць цеста на аладкі’ (Янк. I). Укр. оладок, рус. оладья, ст.-рус. оладьꙗ < ст.-грэч. ἐλάδιον < *ἔλαιον ’алей’, Фасмер, Этюды, 134.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аладка, блін, блінец / тонкі: наліснік / з грэцкай мукі: грачанік / з дранае бульбы: дранік
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
тваро́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Печаная аладка з тварагу; сырнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дра́нік, -а, мн. -і, -аў, м.
Аладка, блін з дранай бульбы.
Няма смачнейшай ежы, як дранікі са смятанай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
картапля́нік
‘аладка; асоба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
картапля́нік |
картапля́нікі |
| Р. |
картапля́ніка |
картапля́нікаў |
| Д. |
картапля́ніку |
картапля́нікам |
| В. |
картапля́нік |
картапля́нікі |
| Т. |
картапля́нікам |
картапля́нікамі |
| М. |
картапля́ніку |
картапля́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)