акце́нт акцэ́нт, -ту м.;

сде́лать акце́нт (на чём-л.) зрабі́ць акцэ́нт (на чым-небудзь);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцэ́нт, -ту м.

1. лингв., перен. акце́нт; ударе́ние;

2. (особенности произношения) акце́нт;

францу́зскі а. — францу́зский акце́нт;

гавары́ць з ~там — говори́ть с акце́нтом;

рабі́ць а. — (на чым) де́лать акце́нт (на чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

де́лать несов., в разн. знач. рабі́ць;

де́лать честь (кому) рабі́ць го́нар (каму);

де́лать одолже́ние рабі́ць ла́ску;

де́лать не́чего нічо́га не зро́біш;

от не́чего де́лать ад няма́ чаго́ рабі́ць;

де́лать ми́лость рабі́ць ла́ску;

де́лать акце́нт рабі́ць акцэ́нт;

де́лать вид рабі́ць вы́гляд;

де́лать ми́ну рабі́ць мі́ну;

де́лать из му́хи сло́на рабі́ць з му́хі слана́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)