акушэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Урач, спецыяліст па акушэрстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акушэ́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акушэ́р акушэ́ры
Р. акушэ́ра акушэ́раў
Д. акушэ́ру акушэ́рам
В. акушэ́ра акушэ́раў
Т. акушэ́рам акушэ́рамі
М. акушэ́ру акушэ́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акушэ́р м. акушёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акушэ́р, ‑а, м.

Урач, спецыяліст па акушэрству.

[Фр. accoucheur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акушэ́р м мед Gebúrtshelfer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акушэ́р

(фр. accoucheur)

урач, спецыяліст па аказанню дапамогі жанчыне пры цяжарнасці і родах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Акушэ́р. Новае запазычанне з рус. акушер (Крукоўскі, Уплыў, 88), якое з франц. accoucheur (XVIII ст.) (Шанскі, 1, А, 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акуше́р акушэ́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

accoucheur [ˌæku:ˈʃɜ:] n. акушэ́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obstetrician [ˌɒbstəˈtrɪʃn] n. акушэ́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)