аксамі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аксамі́тны аксамі́тная аксамі́тнае аксамі́тныя
Р. аксамі́тнага аксамі́тнай
аксамі́тнае		 аксамі́тнага аксамі́тных
Д. аксамі́тнаму аксамі́тнай аксамі́тнаму аксамі́тным
В. аксамі́тны (неадуш.)
аксамі́тнага (адуш.)		 аксамі́тную аксамі́тнае аксамі́тныя (неадуш.)
аксамі́тных (адуш.)
Т. аксамі́тным аксамі́тнай
аксамі́тнаю		 аксамі́тным аксамі́тнымі
М. аксамі́тным аксамі́тнай аксамі́тным аксамі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аксамі́тны ба́рхатный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксамі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аксаміту. // Зроблены з аксаміту. Дзед.. у чорнай, аксамітнай ярмолцы.. здаваўся мне чарадзеем. Бядуля. // З уласцівасцямі аксаміту, падобны на аксаміт. Сіняк на ўвесь лобік і кроў прасочваецца праз тонкую аксамітную скурку. Крапіва. // перан. Прыемны, мяккі (пра голас, гукі). Аксамітны басок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксамі́тавы, аксамі́тны sámten, Samt-; перан. Sámtweich;

аксамі́тная сту́жка Sámtband n -(e)s, -bänder;

аксамі́тны го́лас éine sámtweiche Stímme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аксамі́т, -у, М -мі́це, м.

Шаўковая тканіна з мяккім, гладкім і густым ворсам.

|| прым. аксамі́тавы, -ая, -ае і аксамі́тны, -ая, -ае.

Аксамітавая сукенка.

Аксамітная трава (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аксами́тный аксамі́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рхатный аксамі́тавы, аксамі́тны;

◊

ба́рхатный сезо́н ба́рхатны сезо́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

velvety

[ˈvelvəti]

adj.

аксамі́тны, як аксамі́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Брэйгель Я. «Аксамітны» 2/286

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

паланці́н

(фр. palatine)

шырокі футравы або аксамітны жаночы шаль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)