акрэ́сліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. акрэ́сліваю акрэ́сліваем
2-я ас. акрэ́сліваеш акрэ́сліваеце
3-я ас. акрэ́слівае акрэ́сліваюць
Прошлы час
м. акрэ́сліваў акрэ́слівалі
ж. акрэ́слівала
н. акрэ́слівала
Загадны лад
2-я ас. акрэ́слівай акрэ́слівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час акрэ́сліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акрэ́сліваць несов. (устанавливать границы, пределы чего-л.) определя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрэ́сліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акрэсліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэ́сліваць гл. акрэсліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

1. Дакладна вызначыць межы чаго-н.

А. кола абавязкаў.

2. Даць азначэнне чаму-н.

Выразна а. прадмет.

|| незак. акрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрэ́сленне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акрэсліваць — акрэсліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэ́слівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да акрэсліцца.

2. Зал. да акрэсліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэ́слівацца несов., возвр., страд. определя́ться; см. акрэ́сліцца, акрэ́сліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

określać

незак. акрэсліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэтэрмінава́ць

(лац. determinare)

акрэсліваць, вызначаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)