Verbum

анлайнавы слоўнік

АКРЫЛА́ТЫ,

вытворныя акрылавай кіслаты, складаныя эфіры ці яе солі. Акрылаты (эфіры) — бясколерныя вадкасці (напр., метылакрылат CH₂=CH-COOCH₃, t_кіп 80 °C). Акрылаты (солі) — крышт. рэчывы. Лёгка палімерызуюцца пры дзеянні святла, цяпла, кіслароду і пераксідаў (захоўваюцца з інгібітарамі).

У прам-сці акрылаты метылавага і этылавага спіртоў атрымліваюць з этыленцыянгідрыну і адпаведнага спірту: 2CH₂OHCH₂CN + 2ROH + H₂SO₄ → CH₂ = CHCOOR + (NH₄)₂SO₄, вышэйшых спіртоў — рэакцыяй пераэтэрыфікацыі, а солі — нейтралізацыяй акрылавай к-ты. Выкарыстоўваюцца ў вытв-сці палімераў, каўчукоў, як дабаўкі ў друкарскіх фарбах, лаках.

т. 1, с. 201

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

акрыла́ты

(ад акрыл)

арганічныя злучэнні, солі і эфіры акрылавай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліакрыла́ты

(ад полі- + акрылаты)

сінтэтычныя палімеры, прадукты полімерызацыі эфіраў акрылавай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метакрыла́ты

(ад мета- + акрылаты)

складаныя эфіры метакрылавай кіслаты або яе солі, з якіх сінтэзуюць палімеры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)