ако́лышак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ако́лышак |
ако́лышкі |
| Р. |
ако́лышка |
ако́лышкаў |
| Д. |
ако́лышку |
ако́лышкам |
| В. |
ако́лышак |
ако́лышкі |
| Т. |
ако́лышкам |
ако́лышкамі |
| М. |
ако́лышку |
ако́лышках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ако́лышак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.
Частка некаторых галаўных убораў — абадок, да якога прымацоўваецца верх і які непасрэдна аблягае галаву.
Шапка з чырвоным аколышкам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ако́лышак, -шка м. око́лыш
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ако́лышак, ‑шка, м.
Абадок у некаторых мужчынскіх галаўных уборах, да якога прымацоўваецца верх. Шапкі насілі.. [настаўнікі] чорныя і белыя летнія — з шырокімі круглымі вярхамі, з машастовымі аколышкамі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ако́лыш м., см. ако́лышак
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ако́лыш, ‑а, м.
Тое, што і аколышак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
око́лыш ако́лышак, -шка м., ако́лыш, -ша м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)