ако́вы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ако́вы
Р. ако́ваў
Д. ако́вам
В. ако́вы
Т. ако́вамі
М. ако́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ако́вы, ако́ў.

1. (уст.). Кайданы.

2. перан., чаго і якія. Тое, што скоўвае, абмяжоўвае, звязвае дзейнасць (высок.).

А. рабства.

А. цяжкія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́вы ед., нет прям., перен. око́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́вы, акоў; адз. няма.

1. Тое, што і кайданы.

2. перан. Тое, што скоўвае, абмяжоўвае каго‑, што‑н., перашкаджае каму‑, чаму‑н. Каланіяльныя аковы. Рэлігійныя аковы. □ Помніш ты, як у дзень вераснёвы Векавыя апалі аковы. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́вы мн, тс перан Kétten pl, Fésseln pl; Bánde pl (высок);

скінуць ако́вы die Kétten ábschütteln [ábstreifen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́вы, -аў (паэт.).

Тое, што і аковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́вы, -ваў, см. а́ковы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́вы ’аковы’ (ТСБМ, Яруш.). Да каваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shackles [ˈʃæklz] n. pl.

1. ако́вы, кайда́ны, кандалы́

2. ву́зы;

the shackles of convention fml цяжа́р умо́ўнасцей

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ланцу́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ланцуга (у 1 знач.). Ланцужны звон. // Зроблены з ланцугоў. Ланцужная падвеска. □ І ланцужныя рвуцца аковы, І змятаюцца здзеку будовы. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)