АКВІТА́НСКАЯ НІЗІ́НА,

гл. Гаронская нізіна.

т. 1, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аквіта́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аквіта́нскі аквіта́нская аквіта́нскае аквіта́нскія
Р. аквіта́нскага аквіта́нскай
аквіта́нскае		 аквіта́нскага аквіта́нскіх
Д. аквіта́нскаму аквіта́нскай аквіта́нскаму аквіта́нскім
В. аквіта́нскі (неадуш.)
аквіта́нскага (адуш.)		 аквіта́нскую аквіта́нскае аквіта́нскія (неадуш.)
аквіта́нскіх (адуш.)
Т. аквіта́нскім аквіта́нскай
аквіта́нскаю		 аквіта́нскім аквіта́нскімі
М. аквіта́нскім аквіта́нскай аквіта́нскім аквіта́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ГАРО́НСКАЯ НІЗІ́НА,

Аквітанская нізіна, на ПдЗ Францыі, у сярэднім і ніжнім цячэнні р. Гарона, паміж Цэнтр. Франц. масівам і Пірэнеямі. Выш. да 200—300 м. Працягласць каля 200 км. Размешчана на месцы перадгорнага тэктанічнага прагіну; складзена пераважна з рыхлых кайназойскіх адкладаў. У рэльефе — чаргаванне шырокіх рачных далін (р. Гарона з прытокамі, прытокі р. Адур) і плоскіх, месцамі ўзвышаных, міжрэччаў; уздоўж Біскайскага заліва — пясчаная забалочаная частка нізіны — Ланды, з вял. колькасцю азёр. Масівы шыракалістых і пасаджаных хваёвых лясоў, міжземнаморскія хмызнякі. Сады, вінаграднікі, пасевы збожжавых, вырошчваецца тытунь. Найб. горад — Бардо.

т. 5, с. 68

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)