аздо́ба, -ы, ж.

Тое, што ўпрыгожвае, аздабляе што-н.

Карункавая а.

|| прым. аздо́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аздо́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аздо́ба аздо́бы
Р. аздо́бы аздо́б
Д. аздо́бе аздо́бам
В. аздо́бу аздо́бы
Т. аздо́бай
аздо́баю		 аздо́бамі
М. аздо́бе аздо́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аздо́ба ж. украше́ние ср.; отде́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аздо́ба, ‑ы, ж.

Тое, што ўпрыгожвае, аздабляе што‑н. Стракатая аздоба вітрын. □ Асаблівай аздобай вучнёўскай калоны былі дошкі транспарантаў. Навуменка. Малаважная тэма так і астанецца малаважнай, якімі б літаратурнымі аздобамі яе ні ўпрыгожвалі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аздо́ба ж. (рэч) Schmuck m -(e)s, -e, Verzíerung f -, -en; Zíerde f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Аздо́ба (БРС, КЭС), ст.-бел. оздоба ’тс’ (1592) (Нас. гіст.), укр. оздоба. Мабыць, запазычанне з польск. ozdoba.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акла́д

‘аздоба пераплёту’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акла́д акла́ды
Р. акла́да акла́даў
Д. акла́ду акла́дам
В. акла́д акла́ды
Т. акла́дам акла́дамі
М. акла́дзе акла́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апра́ва, -ы, мн. -ы, -ра́ў, ж.

1. Тое, у што ўстаўляецца што-н., аздоба чаго-н., рамка.

Люстэрка ў бляшанай аправе.

Акуляры ў дарагой аправе.

2. перан. Тое, што акружае як рамка.

Возера ў аправе кучаравых кустоў.

3. Металічнае пакрыццё абразоў як аздоба.

А. абраза.

|| прым. апра́вачны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

applique [əˈpli:keɪ] n. апліка́цыя, аздо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акра́са, -ы, ж. (разм.).

1. Аздоба, упрыгажэнне.

Слова — а. мастацкага твора.

2. Скорам, тлушч, якімі запраўляюць страву; закраска.

Заправіць страву акрасай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)