аза́лія, -і, ж.

Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства верасовых з белымі, жоўтымі і іншымі кветкамі.

|| прым. аза́ліевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аза́лія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аза́лія аза́ліі
Р. аза́ліі аза́лій
Д. аза́ліі аза́ліям
В. аза́лію аза́ліі
Т. аза́ліяй
аза́ліяю		 аза́ліямі
М. аза́ліі аза́ліях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аза́лія ж., бот. аза́лия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аза́лія

(н.-лац. azalea, ад гр. azaleos = сухі)

садовая форма рададэндрана з белымі, ружовымі, чырвонымі або жоўтымі кветкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аза́лия бот. аза́лія, -ліі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

azalea [əˈzeɪliə] n. bot. аза́лія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

azalea

[əˈzeɪliə]

n., Bot.

аза́лія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

azalia

ж. бат. азалія (Azalea L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)