азада́чана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
азада́чана - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азада́чана нареч. озада́ченно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

озада́ченно нареч. азада́чана;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азада́чаны

‘з задаткам’

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азада́чаны азада́чаная азада́чанае азада́чаныя
Р. азада́чанага азада́чанай
азада́чанае		 азада́чанага азада́чаных
Д. азада́чанаму азада́чанай азада́чанаму азада́чаным
В. азада́чаны (неадуш.)
азада́чанага (адуш.)		 азада́чаную азада́чанае азада́чаныя (неадуш.)
азада́чаных (адуш.)
Т. азада́чаным азада́чанай
азада́чанаю		 азада́чаным азада́чанымі
М. азада́чаным азада́чанай азада́чаным азада́чаных

Кароткая форма: азада́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азада́чаны

‘пастаўлены ў складанае становішча’

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азада́чаны азада́чаная азада́чанае азада́чаныя
Р. азада́чанага азада́чанай
азада́чанае		 азада́чанага азада́чаных
Д. азада́чанаму азада́чанай азада́чанаму азада́чаным
В. азада́чаны (неадуш.)
азада́чанага (адуш.)		 азада́чаную азада́чанае азада́чаныя (неадуш.)
азада́чаных (адуш.)
Т. азада́чаным азада́чанай
азада́чанаю		 азада́чаным азада́чанымі
М. азада́чаным азада́чанай азада́чаным азада́чаных

Кароткая форма: азада́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дурэ́ць ’дурэць’. Рус. дуре́ть, укр. дурі́ти ’тс’, польск. durzeć ’упадаць у задуменнасць і да т. п.’, чэш. duřeti ’быць у збянтэжанасці, глядзець азадачана’, славен. duréti ’тупа, бяздумна глядзець’ (гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 160–161, але без бел. матэрыялу). Прасл. *durěti звязана з прасл. *dur‑ (гл. дурны́).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)