аза́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аза́дак аза́дкі
Р. аза́дка аза́дкаў
Д. аза́дку аза́дкам
В. аза́дак аза́дкі
Т. аза́дкам аза́дкамі
М. аза́дку аза́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аза́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Задняя частка тулава жывёлы.

Конь падкідаў азадкам, брыкаўся.

2. Задняя частка тушы.

|| прым. аза́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аза́дак, -дка м.

1. (часть туши) огу́зок, зад;

2. (задняя часть тела, туловища) зад; (у лошади — ещё) круп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аза́дак, ‑дка, м.

Задняя частка тулава жывёлы. Конь падкінуў азадкам, скочыў і пабег спорным трухам, не спыняючыся, па цвёрдай дарозе. Мурашка. Руды наш стаў дабёр і гладак, Аж чуць цягае ўжо азадак, Не верыцца, што ёсць і косці, І закруціўся зграбна хвосцік. Крапіва. // Задняя частка тушы. // Разм. Частка цела чалавека ніжэй спіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аза́дак м

1. (задняя частка чаго-н) Kéule f -, -n, Hínterteil n -s, -e;

2. (сядалішча) Híntern m -, -; Hínterteil n; Po m -s, -s; Gesäß n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

огу́зок аза́дак, -дка м., агу́зак, -зка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агу́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м. (спец.).

1. Сцягновая частка мясной тушы; азадак.

2. Скура з задняй часткі жывёліны.

3. Тое, што і камель.

|| прым. агу́зачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rump [rʌmp] n. зад (у жывёлы); аза́дак (у чалавека і жывёлы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вішча́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; незак.

Віскліва крычаць. Свіння цягнула па зямлі азадак і вішчала на ўсю вёску. Лупсякоў. // Утвараць віск. Стукаюць камякі снегу аб перадок, вішчаць і спяваюць палазы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buttocks

[ˈbʌtəks]

n., pl.

я́гадзіцы pl., аза́дак -ка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)