ажані́цца (з кім) сов. жени́ться (на ком), вступи́ть в брак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ажаніцца, ажанюся, ажэнішся, ажаніцца; заг. ажаніся; зак.

Уступіць у шлюб (пра мужчыну). Іван толькі зімою ажаніўся з .. [Матронаю], і жылі яны надта згодна. Колас. Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся. Прымаўка.

•••

З зямлёю (сырою) ажаніцца — загінуць, памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаніцца дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне

  1. Пра мужчыну: уступіць (уступаць) у шлюб.

    • Сын жэніцца.

  2. (адз. л. не ўжыв.). Уступіць (уступаць) у шлюб.

    • Сусед з суседкай жэняцца.
    • Пакуль жаніцца, загаіцца (размоўнае жартаўлівае) — да вяселля зажыве.

|| закончанае трыванне: ажаніцца і пажаніцца.

  • Сын сёлета ажаніўся.
  • Вырашылі п.

|| назоўнік: жаніцьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ожени́ться ажані́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перажаніцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Ажаніцца — пра ўсіх, многіх.

  • Аднакурснікі амаль усе перажаніліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пажаніцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. гл. жаніцца.

  2. Ажаніцца — пра ўсіх, многіх.

    • Моладзь пажэніцца.
    • Сыны ўжо пажаніліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абкруціцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Укруціць сябе ў што-н., загарнуцца.

    • А. коўдрай.

  2. Абвіцца вакол чаго-н.

    • Лейцы абкруціліся вакол аглоблі.

  3. Ажаніцца (размоўнае).

|| незакончанае трыванне: абкручвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

перажаніцца, ‑жэніцца; ‑жэнімся, ‑жэніцеся, ‑жэняцца; зак.

Ажаніцца — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падружы́цца ’ажаніцца’ (ТС). Украінізм; параўн. подружи́тися ’тс’. Гл. яшчэ подружжа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыжаніцца, ‑жанюся, ‑жэнішся, ‑жэніцца; зак.

Разм. Ажаніцца. [Залман:] — Кажуць, ты прыжаніўся? Дый маладую жонку ўзяў? Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)