адшкадава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адшкаду́ю |
адшкаду́ем |
| 2-я ас. |
адшкаду́еш |
адшкаду́еце |
| 3-я ас. |
адшкаду́е |
адшкаду́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адшкадава́ў |
адшкадава́лі |
| ж. |
адшкадава́ла |
| н. |
адшкадава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адшкаду́й |
адшкаду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адшкадава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адшкадава́ць (што) сов., разг. поступи́ться (чем); поже́ртвовать (чем)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адшкадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.
Разм.
1. Даць, шкадуючы, ашчаджаючы. Гною, бывала, — як ні мала ў хляве, — пад бульбу ледзь наскрабеш, а пад лён гаспадар адшкадуе. Палтаран.
2. Пакінуць шкадаваць, не шкадаваць болей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адшкадава́ць, адшкадо́ўваць etw. únwillig (áb)gében* [schénken]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)