адча́ліць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адча́лю адча́лім
2-я ас. адча́ліш адча́ліце
3-я ас. адча́ліць адча́ляць
Прошлы час
м. адча́ліў адча́лілі
ж. адча́ліла
н. адча́ліла
Загадны лад
2-я ас. адча́ль адча́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час адча́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. што. Адвязаць (прычал; спец.).

А. канат.

2. Адплысці ад берага.

Ад берага адчаліў паром.

3. перан. Адправіцца, паехаць куды-н.

Заўтра ж адчалю ў Мінск.

|| незак. адча́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адча́льванне, -я, н. (да 2 знач.) і адча́л, -у, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адча́ліць сов., в разн. знач. отча́лить;

а. кане́ц — отча́лить коне́ц;

парахо́д ~ліў — парохо́д отча́лил

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адча́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

1. што. Адвязаць прычал.

2. Адплысці ад берага (аб суднах, лодках і пад.). Воддаль, выбраўшы момант, каб не замінаць руху буксіраў, ад берага адчаліў паром з калгасным грузавіком. Ракітны. // перан. Разм. Адправіцца, паехаць куды‑н. [Марынка:] — Ты думаеш, я намерваюся доўга заставацца тут? Заўтра ж адчалю ў Мінск. Хадкевіч. У горадзе Камені жыла .. родная сястра [Басько] — доктар, і ён адчаліў туды, Дзе не так даўно, як было чуць у вёсцы, яны сумесна купілі дом. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́ліць vom Úfer ábstoßen* [áblegen]; áuslaufen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отча́лить сов.

1. (отвязать) мор. адча́ліць;

2. (отплыть) адча́ліць, адплы́сці, адплы́ць, ад’е́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адча́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адчаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адчальваць — адчаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адчальваць — адчаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адчальваць (гл. адчаліць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)