1. Адхіліцца, адсланіцца (пра тое, што захінае). Папера адхінулася, і я ўбачыў, як у вялікіх чорных вачах дзяўчынкі з’явіўся жах, а рукі ў яе задрыжалі.Карпюк.Вось-вось зараз адхінецца фіранка і за ёю з’явіцца Зіна.Асіпенка.
2. Падацца ўбок, адступіцца, адхіліцца ад чаго‑н.; адарвацца. Рыбкін адхінуўся ад спінкі крэсла, сеў прама і вольна.Гамолка.Спалоханы машыніст адхінуўся ад акна, жорстка схапіў.. [Ірыніну] руку.Лынькоў.[Каця] палажыла Гарбачэню руку на плячо і, як малое дзіця, якое апяклося аб шкло лямпы, адхінулася ад яго.Гурскі.
3.перан. Адступіцца, адмовіцца ад каго‑, чаго‑н. Адам Блецька адчуў усёй сваёй істотай, што Гальвас, як ад чаго агіднага, адхінуўся ад яго.Чорны.
4.перан. Адлучыцца, адысці на кароткі час. Адхінуцца на хвілінку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адхіну́цца
1. (адхіліцца) áufgehen*vi (s);
2. (падацца ўбок, на зад) beiséite rücken; zurückweichen*vi (s);
3.перан. (адысці на кароткі час) wéggehen*vi (s); áusgehen*vi (s); sich ent fér nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
отслони́ться адхілі́цца, адхіну́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)