адста́лы, -ая, -ае.

1. Які адстаў ад іншых у дарозе.

Адсталая птушка.

2. перан. Які стаіць на больш нізкім узроўні развіцця параўнальна з іншымі.

А. чалавек.

Адсталая краіна.

Адсталыя погляды.

|| наз. адста́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адста́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адста́лы адста́лая адста́лае адста́лыя
Р. адста́лага адста́лай
адста́лае		 адста́лага адста́лых
Д. адста́ламу адста́лай адста́ламу адста́лым
В. адста́лы (неадуш.)
адста́лага (адуш.)		 адста́лую адста́лае адста́лыя (неадуш.)
адста́лых (адуш.)
Т. адста́лым адста́лай
адста́лаю		 адста́лым адста́лымі
М. адста́лым адста́лай адста́лым адста́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адста́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адста́лы адста́лая адста́лае адста́лыя
Р. адста́лага адста́лай
адста́лае		 адста́лага адста́лых
Д. адста́ламу адста́лай адста́ламу адста́лым
В. адста́лы (неадуш.)
адста́лага (адуш.)		 адста́лую адста́лае адста́лыя (неадуш.)
адста́лых (адуш.)
Т. адста́лым адста́лай
адста́лаю		 адста́лым адста́лымі
М. адста́лым адста́лай адста́лым адста́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адста́лы

1. прил. отста́лый, отста́вший;

2. прил. (менее развитый) отста́лый;

3. в знач. сущ. отста́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адста́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які астаўся ззаду пры перамяшчэнне руху. Адсталая ад выраю птушка.

2. Які адстаў у эканамічным развіцці. [Максіманаў:] — Наш раён па сярэдніх паказчыках не лічыцца адсталым. Шахавец. З кабінета першага сакратара выляталі па адным чырвоныя і мокрыя ад поту старшыні адсталых калгасаў. Шамякін.

3. Які знаходзіцца на нізкім узроўні развіцця ў параўнанні з іншымі. Адсталая народнасць. Адсталая тэхніка. □ Думкі нават самых адсталых, цёмных, несвядомых людзей за апошнія гады пайшлі ў іншы бок. Чорны. // у знач. наз. адста́лы, ‑ага, м.; адста́лая, ‑ай, ж. Выйсці з ліку адсталых. // Які не адпавядае патрабаванням часу, устарэлы. Адсталыя погляды. Адсталая тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адста́лы zurückgeblieben, rǘckständig; únterentwickelt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адсталы, неадукаваны, абмежаваны, кансерватыўны; цёмны, забіты, недалёкі, вузкі, дзікі (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

отста́лый адста́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отста́вший прил. адста́ўшы, адста́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэтрагра́дны, -ая, -ае.

Рэакцыйны, адсталы.

Рэтраградныя погляды.

|| наз. рэтрагра́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)