адрэ́зак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адрэ́зак адрэ́зкі
Р. адрэ́зка адрэ́зкаў
Д. адрэ́зку адрэ́зкам
В. адрэ́зак адрэ́зкі
Т. адрэ́зкам адрэ́зкамі
М. адрэ́зку адрэ́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адрэ́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго-н., адцінак.

А. дошкі.

2. Частка чаго-н., што вымяраецца ў прасторы або часе.

А. шляху.

Адрэзак прамой — мноства (частка прамой), якое складаецца з двух розных пунктаў і ўсіх пунктаў, якія ляжаць паміж імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрэ́зак, -зка м., в разн. знач. отре́зок;

а. шля́ху — отре́зок пути́;

а. ча́су — отре́зок вре́мени

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрэ́зак, ‑зка, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго‑н. [Васіль] адрэзаў з братам некалькі дошак на столь. Паставіў адрэзкі пры сцяне на козлы, каб можна было браць зверху. Мележ.

2. Абмежаваная частка чаго‑н. Адрэзак часу. Адрэзак шляху. □ Застава лейтэнанта Усава ў няроўнай барацьбе.. трымала давераны ёй адрэзак граніцы. Брыль.

3. пераважна мн. (адрэ́зкі, ‑аў). Землі, адрэзаныя ад сялянскіх надзелаў у часе рэформы 1861 г. ў Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДРЭ́ЗАК,

сегмент (матэм.), мноства лікаў або пунктаў на прамой, размешчаных паміж двума лікамі або пунктамі A і B, разам з пунктамі A і B. Каардынаты адрэзка задавальняюць умовам a ≤ х ≤ b (a і b — каардынаты канцоў адрэзка).

т. 1, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адрэ́зак м

1. (частка чаго) bschnitt m -(e)s, -e; матэм Strcke f -, -n;

адрэ́зак ча́су Zitspanne f -, -n, Zitabschnitt m -(e)s, -e, Zitraum m -(e)s, -räume;

2. (кавалак чаго) bgeschnittenes Stück [Stückchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отре́зок в разн. знач. адрэ́зак, -зка м.;

отре́зки тка́ни адрэ́зкі ткані́ны;

отре́зок пути́ адрэ́зак шля́ху;

отре́зок вре́мени адрэ́зак ча́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адці́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Абмежаваная частка чаго-н., што вымерваецца ў прасторы; адрэзак.

А. лініі метро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́сячнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месячны адрэзак часу, прызначаны для правядзення якога-н. грамадскага мерапрыемства.

М. бяспекі руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медыя́на, -ы, мн. -ы, -дыя́н, ж.

У геаметрыі: адрэзак прамой лініі, які злучае вяршыню трохвугольніка з сярэдзінай процілеглай стараны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)