адро́стак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адро́стак адро́сткі
Р. адро́стка адро́сткаў
Д. адро́стку адро́сткам
В. адро́стак адро́сткі
Т. адро́сткам адро́сткамі
М. адро́стку адро́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адро́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Малады парастак, пучок расліны, які расце ад сцябла або кораня.

Абрэзаць адросткі.

Пасадзіць а.

2. Адгалінаванне якога-н. органа.

А. сляпой кішкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адро́стак, -тка м., в разн. знач. отро́сток;

○ а. сляпо́й кі́шкі — отро́сток слепо́й кишки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адро́стак, ‑тка, м.

Частка чаго‑н., якая адыходзіць убок; адгалінаванне. Які куст, такі і адростак. Прыказка. // Адгалінаванне якога‑н. органа. Адростак сляпой кішкі. □ Па трэцім і чацвёртым годзе жыцця рогі лася маюць тры адросткі. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адро́стак м.

1. бат. Schössling m -(e)s, -e, Spross m -es, -e(n), Sprössling m -(e)s, -e;

2. анат. Áuswuchs m -(e)s, -wüchse;

адро́стак сляпо́й кі́шкі Wúrmfortsatz m -(e)s, -sätze, Appéndix m -es, -e і -, -dízes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Чэрвепадобны адростак 2/411

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чэрвепадо́бны, -ая, -ае.

Падобны на чарвяка.

Ч. адростак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апе́ндыкс, -а, м. (спец.).

Адростак сляпой кішкі.

|| прым. апе́ндыксны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэндры́т

‘адростак нервовай клеткі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэндры́т дэндры́ты
Р. дэндры́та дэндры́таў
Д. дэндры́ту дэндры́там
В. дэндры́т дэндры́ты
Т. дэндры́там дэндры́тамі
М. дэндры́це дэндры́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыда́так

‘адростак; азначэнне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыда́так прыда́ткі
Р. прыда́тка прыда́ткаў
Д. прыда́тку прыда́ткам
В. прыда́так прыда́ткі
Т. прыда́ткам прыда́ткамі
М. прыда́тку прыда́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)