Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўніка́драсны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да адраса.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́драсны
прыметнік, адносны
| а́драсны | а́драснае | а́драсныя | ||
| а́драснага | а́драснай а́драснае |
а́драснага | а́драсных | |
| а́драснаму | а́драснай | а́драснаму | а́драсным | |
| а́драсны ( а́драснага ( |
а́драсную | а́драснае | а́драсныя ( а́драсных ( |
|
| а́драсным | а́драснай а́драснаю |
а́драсным | а́драснымі | |
| а́драсным | а́драснай | а́драсным | а́драсных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
address book
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
а́дресный а́драсны;
а́дресный стол а́драсны стол;
а́дресная кни́га
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Adréssbuch
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
асінхро́нна-а́драсны
прыметнік, адносны
| асінхро́нна-а́драсны | асінхро́нна- |
асінхро́нна-а́драснае | асінхро́нна-а́драсныя | |
| асінхро́нна-а́драснага | асінхро́нна-а́драснай асінхро́нна-а́драснае |
асінхро́нна-а́драснага | асінхро́нна-а́драсных | |
| асінхро́нна-а́драснаму | асінхро́нна-а́драснай | асінхро́нна-а́драснаму | асінхро́нна-а́драсным | |
| асінхро́нна-а́драсны ( асінхро́нна-а́драснага ( |
асінхро́нна-а́драсную | асінхро́нна-а́драснае | асінхро́нна-а́драсныя ( асінхро́нна-а́драсных ( |
|
| асінхро́нна-а́драсным | асінхро́нна-а́драснай асінхро́нна-а́драснаю |
асінхро́нна-а́драсным | асінхро́нна-а́драснымі | |
| асінхро́нна-а́драсным | асінхро́нна-а́драснай | асінхро́нна-а́драсным | асінхро́нна-а́драсных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
а́драс, -а,
1. Надпіс на паштовым адпраўленні, які называе атрымальніка і месца назначэння.
2. Месцазнаходжанне, месцажыхарства, а таксама абазначэнне, назва месцазнаходжання, месцажыхарства.
3. Пісьмовае прывітанне ў гонар якой
||
Адрасны стол — установа, якая рэгіструе асоб, што жывуць у пэўнай мясцовасці, і выдае даведкі пра іх месцажыхарства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
directory
даве́днік -а
дырэкты́ўны; дара́дчы; даве́дачны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)