адрабо́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адрабо́т |
| Р. |
адрабо́ту |
| Д. |
адрабо́ту |
| В. |
адрабо́т |
| Т. |
адрабо́там |
| М. |
адрабо́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адрабо́т, -ту м. отрабо́тка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адрабо́т, ‑у, М ‑боце, м.
Тое, што і адработак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аджы́н, ‑у, м.
Уст. Адработ жнівом за пазыку, паслугу і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адко́с 1, ‑у, м.
1. Нахільная паверхня гары, узгорка і пад.; адхон. Трыма крокамі .. [Пархвен] перайшоў схілісты адкос, лёг на зямлю і прыгледзеўся. Чорны. // Бакавая пакатая паверхня дарожнага палатна, насыпу і пад. Берагавы адкос. □ На адкосах дарог густа цвіце блакітны падарожнік. Брыль. [Тры чалавечыя фігуры] падняліся з выемкі, успаўзлі па адкосе на палатно.. і доўга пазіралі ў той бок, дзе за тэлеграфным слупам стаяў з карабінам у руках Грышка. Чарот. Раслі масты, высокія адкосы, і рэйкі струнамі віліся ўдаль. Машара.
2. Спец. Нахільная паверхня, якая ідзе пад вуглом; старана чаго‑н. (якога‑н. будынка, збудавання).
адко́с 2, ‑у, м.
Адработ касьбой за паслугу, пазыку і пад. Ніякі калгас не будзе пазычаць збожжа ў другім калгасе на аджон ці на адкос. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)