адпа́сціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адпасу́ |
адпасё́м |
| 2-я ас. |
адпасе́ш |
адпасяце́ |
| 3-я ас. |
адпасе́ |
адпасу́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адпа́сціў |
адпа́сцілі |
| ж. |
адпа́сціла |
| н. |
адпа́сціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адпасі́ |
адпасі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адпа́сціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпа́сціць сов., см. адпа́свіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпа́сціць, ‑пасу, ‑пасеш, ‑пасе; ‑пасём, ‑пасяце, ‑пасуць; пр. адпасціў, ‑ціла; заг. адпасі; зак., каго і без дап.
Тое, што і адпасвіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адпасці́ць ’адкарміць’ (Шат.) да пост (гл.). Іранічнае пераасэнсаванне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адпа́шчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адпасціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)