адпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Распароўшы, разарваўшы ніткі на шве, аддзяліць прышытае.

А. падкладку.

|| незак. адпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпару́ адпо́рам
2-я ас. адпо́раш адпо́раце
3-я ас. адпо́ра адпо́руць
Прошлы час
м. адпаро́ў адпаро́лі
ж. адпаро́ла
н. адпаро́ла
Загадны лад
2-я ас. адпары́ адпары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпаро́ць сов. (отделить пришитое) отпоро́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

Разрэзаўшы, разарваўшы ніткі па шве, аддзяліць прышытае. Адпароць каўнер. □ Жонка — не рукаў, не адпораш. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпаро́ць кравец. (аддзяліць) ábtrennen vt, lóstrennen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпо́рваць гл. адпароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпо́раты отпо́ротый; см. адпаро́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпоро́ть сов. адпаро́ць, мног. паадпо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адпароць адно за другім усё, многае; адпароць у многіх месцах. Паадпорваць гузікі. Паадпорваць пагоны. Паадпорваць падкладку з бакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпо́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адпароць адно за адным усё, многае ці ў многіх месцах.

П. падкладку з бакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)